«« | « | 1 | 2 | 3 | » | »»

Le10 juin 2016, de Pietrelcina, ville natale de St. Padre Pio arriveront en Pologne les reliques de stigmatique italien: son habit et le gant qui couvrait la blessure sur sa main. Pendant dix jours les reliques vont visiter douze paroisses et monastères en Pologne. Padre Pio vient à des endroits où pendant de nombreuses années, il est vivement présent en tant que l intercedeur auprès de Dieu et le guide spirituel sur la route où travailent des nombreux groupes de prière.

Le point culminant du pèlerinage sera la présence des reliques dans le Sanctuaire de la Divine Miséricorde à Cracovie Lagiewniki, au cours de la veillée annuelle de Padre Pio. Depuis 14 ans les Capucins polonais de la Province de Cracovie organisent la veillé comme une action de grâces pour la canonisation du saint de Pietrelcina. La veillée à Lagiewniki se déroulera cette année dans la nuit du 11/ 12 Juin. C’est aussi l'une des principales réunions nationales de groupes de prière de Padre Pio qui existent dans plus de 300 paroisses et des églises dans notre pays.

"Le pèlerinage doit nous approcher à la grandeur de la Divine Miséricorde, que Padre Pio a montré à ses enfants spirituels, pour que nous éprouvions combien Dieu se soucie de nous, combien nous sommes aimés par le Coeur de Jésus, qui est ouvert à tous, en particulier pour les gens perdus et pécheurs "- a souligné père Roman Rusek OFM, assistant de Groupes nationaux de prière de Padre Pio, qui a personnellement reçu les reliques des mains de Marciano Guarino, OFM Cap, le supérieur du couvent de capucins à Pietrelcina et sera leur commissaire lors de voyage en Pologne...

Relikwie św. Ojca Pio z Pietrelciny odwiedzają Polskę

10 czerwca 2016 roku z Pietrelciny, miejsca urodzin św. Ojca Pio, przybędą do Polski szczególne relikwie włoskiego stygmatyka: jego habit i rękawiczka, którą zakrywał ranę na dłoni. Przez dziesięć dni relikwie nawiedzą dwanaście parafii i klasztorów w całej Polsce. Ojciec Pio przybędzie do miejsc, w których od wielu lat jest żywo obecny jako orędownik u Boga i przewodnik na duchowych drogach i gdzie działają jego Grupy Modlitwy.

Kulminacyjnym momentem peregrynacji będzie obecność relikwii w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach, podczas dorocznego Czuwania z Ojcem Pio, które od 14 lat organizują krakowscy kapucyni jako polskie dziękczynienie za kanonizację Świętego z Pietrelciny. Łagiewnickie czuwanie, które w tym roku odbywa się w nocy z 11 na 12 czerwca, jest też jednym z głównych ogólnopolskich spotkań Grup Modlitwy Ojca Pio, które działają w ponad 300 parafiach i kościołach w naszej Ojczyźnie.

„Peregrynacja ta ma nam przybliżyć wielkość Bożego Miłosierdzia, którą Ojciec Pio ukazywał swoim duchowym dzieciom, abyśmy doświadczyli, jak bardzo Bóg troszczy się o nas, jak bardzo jesteśmy kochani przez Serce Jezusa, które jest otwarte dla wszystkich, szczególnie dla ludzi zagubionych i dla grzeszników” – podkreśla o. Roman Rusek OFMCap, krajowy asystent Grup Modlitwy Ojca Pio, który osobiście odebrał relikwie z rąk o. Marciano Guarino OFMCap, przełożonego klasztoru kapucynów w Pietrelcinie i będzie ich kustoszem w czasie podróży po Polsce.

Podajemy pełny plan peregrynacji relikwii świętego stygmatyka z Pietrelciny:

10 czerwca – Przyjazd relikwii z Pietrelciny -Tenczyn, Dom Rekolekcyjny Braci Mniejszych Kapucynów

11 czerwca od godziny 19.00 do godziny 5.00 12 czerwca - Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie - Łagiewnikach 12 czerwca od godziny 16.00 do 24.00 - Sanktuarium Polskich Męczenników w Bydgoszczy (ul. Ks. J. Popiełuszki 3, Bydgoszcz) 13 czerwca od godziny 12.00 do rana 14 czerwca - Parafia św. Antoniego przy klasztorze Kapucynów w Pile (ul. Ludowa 20, Piła) 14 czerwca od godziny 06.00 do rana 15 czerwca - Kościół św. Jakuba przy klasztorze Kapucynów w Gdańsku (ul. Wałowa 28, Gdańsk) 15 czerwca od godziny 10.00 do rana 16 czerwca - Klasztor Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji w Słupsku (ul. H. Pobożnego 7, Słupsk) 16 czerwca od godziny 16.00 do rana 17 czerwca - Parafia Niepokalanego serca Maryi i św. Franciszka z Asyżu przy klasztorze Kapucynów w Lublinie (Al. Kraśnicka 76, Lublin) 17 czerwca od godziny 16.00 do rana 18 czerwca - Bazylika św. Małgorzaty w Nowym Sączu (Pl. Kolegiacki 1, Nowy Sącz) 18 czerwca od godziny 12.00 do godziny 22.00 - Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego przy klasztorze Kapucynów w Krośnie (Pl. Konstytucji 3-go Maja 2, Krosno) 19 czerwca od godziny 6.00 do rana 20 czerwca - Parafia Zwiastowania Pańskiego przy klasztorze Kapucynów w Stalowej Woli - Rozwadowie (ul. Klasztorna 27, Stalowa Wola) 20 czerwca - Parafia Matki Bożej Fatimskiej przy klasztorze Kapucynów w Terliczce (Terliczka 158, Trzebownisko) 21 czerwca - pożegnanie i podróż do Włoch

Bracia kapucyni i Grupy Modlitwy Ojca Pio zapraszają gorąco do wspólnej modlitwy przez wstawiennictwo jednego z największych świętych naszych czasów.

Tekst i zdjęcia: Tomasz Duszyc OFMCap

Biuro Prasowe Kapucynów - Prowincja Krakowska

3. Świadkowie ran stygmatycznych Poverella.

Fakt stygmatyzacji, jaki dokonał się na górze Alwernii w roku 1224, z powodu braku bezpośrednio przekazanej na piśmie relacji samego Franciszka, pozostanie dla nas na zawsze mniej lub bardziej trafną próbą odtworzenia tego zjawiska.
Źródła wspominają tylko o jednej osobie, która towarzyszyła Biedaczynie w czasie pobytu na Alwernii, był to brat Leon - spowiednik Franciszka, jeden z pierwszych braci mniejszych oraz jeden z największych przyjaciół Świętego. Oczywiście, na Alwernii, będącej Franciszkańską pustelnią, na pewno przebywało w tym czasie kilku braci, choć źródła mówią tylko o Illuminacie²⁵ .
Żaden z tych braci nie był świadkiem stygmatyzacji Poverella, co najwyżej stali się pierwszymi świadkami ran stygmatycznych Franciszka. Spisane po śmierci Biedaczyny jego pierwsze biografie wymieniają imiennie tylko kilku świadków ran stygmatycznych żyjącego Franciszka: brata Eliasza, brata Rufina, brata Pacyfika i papieża Aleksandra IV; przy czym należy dodać, że Celano mówi w "Traktacie o cudach" o wielu braciach, którzy jeszcze za życia św. Franciszka mogli zobaczyć jego znamiona stygmatyczne²⁶.
Franciszkowe stygmaty przestały być tajemnicą po jego śmierci. Z tych, którzy widzieli je po zgonie Poverella imiennie mówi się o św. Klarze i jej siostrach zakonnych²⁷, o pani Jakobinie z Settesoli²⁸, o Janie Frigia Pennate wraz z jego matką²⁹, jak również o niejakim rycerzu Hieronimie³⁰.
Pośmiertny hołd złożony Franciszkowi przez współbraci oraz miejscową i okoliczną ludność, przyczynił się do publicznego oglądania znamion stygmatycznych Świętego, a nawet oddawania im czci. Bonawentura stara się podkreślić powagę świadków (ponad 100 duchownych, członkowie zacnych rodów) oraz świętość składających pod przysięgą zeznania (bracia mniejsi).
Trudno powiedzieć, ilu z biorących udział w uroczystościach pogrzebowych Biedaczyny widziała jego stygmaty i w sposób zdecydowany opowiedziała się za ich nadprzyrodzonym charakterem. Żądne cudów średniowiecze nie było wolne od takich ludzi, jak chociażby wspomniany już rycerz Hieronim, eksperymentujący wręcz na ranach Poverella, dotykając i poruszając utworzonymi z ciała gwoźdźmi.
Skoro nadaje się Franciszkowi z Asyżu zaszczytny tytuł pierwszego stygmatyka, należy też ponieść wypływające z tego faktu konsekwencje. Stygmaty rzeczywiście okazały się czymś niezwykłym i zaskakującym. Sceptycyzm Hieronima czyjemu podobnych, o których źródła jedynie nadmieniają, ograniczając się do cudownie nawróconych z niewiary w stygmaty, nie może nas dziwić, skoro fakt stygmatyzacji od początku do końca zdawał się być wielką zagadką dla samego Franciszka.