Matka, która pod krzyżem w bólu i milczeniu stała,
Matka, która z swym Synem też wespół umierała,
Matka, która wiele wydarzeń w życiu nie rozumiała,
Ta Matka wiarą każdą codzienność opromieniała,
Bo Ona, swego Syna kochała i całą ludzkość zbawiała.
Matka Bolesna za wzór i Patronkę jest nam dana,
Do Niej się każda Serafitka ucieka i ufnie prosi Pana,
Aby wypełnić mogła godnie, zbawcze życiowe zadania,
Odkryć Oblicze Jezusa w sobie i innych, Boga miłowania.
W kolejną rocznicę założenia Zgromadzenia.
Błagamy Cię Matko, prowadź nas do zbawienia.
Całemu zbolałemu światu bez nadziei wyjścia z pandemii,
Wlej w serca zaufanie w Twoja miłość, solidarność i pokój na ziemi.
Siostry Serafitki
commenter cet article …