Matka Boża Bolesna jest dla serafitek przykładem żarliwego umiłowania Boga i zjednoczenia z Chrystusem. Za Jej przykładem siostry jednoczą się z Bogiem Wcielonym w tajemnicach Jego życia, zwłaszcza cierpienia.
Godłem zgromadzenia jest Serce Matki Bożej przeszyte siedmioma mieczami. Znak ten dodaje sił do mężnego znoszenia własnych cierpień, jak również udzielania pomocy w cierpieniu tym, których w szczególny sposób ono dotknęło.
Siostry praktykują ducha pokuty. Świadome swej grzeszności, dostrzegają konieczność nieustannej przemiany wewnętrznej, ciągłego zapominania o sobie i ufnego zwracania się do Chrystusa. Wyrazem tej przemiany jest przyjmowanie z miłości ku Bogu wszelkich trudów i ograniczeń życia, wypełnianie praktyk pokutnych oraz podejmowanie dobrowolnych umartwień. Franciszkańska radość i pokój, wyrażające się w kontemplacji miłującego Boga obecnego w Ewangelii Liturgii i otaczającym świecie, prowadzą serafitki do nieustannego wielbienia Pana razem z Maryją i radowania się w Nim.

Duchowość zgromadzenia zakłada pełne dziecięcej ufności i prostoty nabożeństwo do Maryi. Każda siostra czci ją przez codzienny różaniec, modlitwy wspólnotowe oraz przez modlitwę osobistą. Naśladowanie Maryi w życiu serafitek znajduje także swój zewnętrzny wyraz poprzez przyjmowanie imienia Maria jako części imienia zakonnego. Dniem szczególnie obchodzonym w zgromadzeniu jest święto Matki Bożej Bolesnej (15 września).

Co roku tego dnia podczas Mszy św. siostry publicznie odnawiają śluby zakonne. W miesiącu " wrześniu serafitki starają się wnikać w tajemnicę Serca Matki Najświętszej, oraz śpiewają lub odmawiają na Jej cześć Godzinki o Matce Bożej Bolesnej. Praktyka ta ma również miejsce we wszystkie niedziele Wielkiego Postu. W każdą sobotę odmawiają Koronkę do Matki Bożej Bolesnej. Codzienną natomiast modlitwą w zgromadzeniu jest dodawanie do Liturgii Godzin specjalnego rozważania o Boleściach Maryi. Również każdego dnia, podczas południowych modlitw siostry przed obrazem Matki Bożej Bolesnej, przy zapalonych świecach, modlą się głośno modlitwą ułożoną przez bł. Honorata Koźmińskiego "O Maryjo, Ty wiesz...".

  kaplica w domu Sióstr w Deuil la Barre-Francja